Down Sendromu, bir kromozom anomalisidir. Sıradan bir insan vücudunda
bulunan kromozom sayısı 46 iken genetik düzensizlik sonucu 21. kromozom çiftinde fazladan bir kromozom
bulunmasıyla kromozom sayısı 47’dir.Down Sendromu bir
hastalık değil, sadece genetik bir farklılıktır. Bu farklılık hamilelik
sırasında veya doğumda belirlenebilir. Down sendromuna her 800 ile 1000 doğumda
bir oranında rastlanır. İstatistik verileri gösteriyor ki anne yaşının
ileri yaşta olması bu oranı artırmaktadır.
Down sendromu vücuttaki yapısal
ve fonksiyonel değişiklikler ile ayırt edilir. Başları diğer çocuklara göre
daha küçük ve arka kısmı yassıdır. Enseleri geniş ve kısadır. Gözleri birbirinden
ayrı ve çekik görünümlüdür. Burun yapısı köklere doğru basık, ense boğumludur.
Elleri geniş yapılı, parmaklar tombul ve kısa görünümdedir..
Down sendromunun sağlığı etkilediği sorunların başında ise kalp
yetmezliği riskleri, gastroözafagal reflü hastalığı, sürekli devam eden kulak
enfeksiyonları, uyku apnesi ve tiroid bezi bozuklukları riskleri sayılabilir.
Genellikle down sendromu hafif derecede veya orta derecede öğrenme güçlüğü gibi
sorunlar taşır. Çocuklarda konuşma geç gelişir.
Down sendromlu olan çocuklar topluma kazandırılmalı ve istedikleri gibi
sağlıklı bir yaşam sürmeleri gerekmektedir. Bu nedenle özel bir eğitime ve
ilgiye ihtiyaçları vardır. Doğumla birlikte bu eğitime hemen başlanmalıdır.
Önce aile eğitime başlanması, çocukların gelişimi açısından oldukça önemlidir.